Pippi Langkous en de Kindcentra

Willen we eigenlijk allemaal niet het liefste buiten de lijnen kleuren als het nodig is? Iets beters creëren als het bestaande niet meer toereikend is? Willen we niet allemaal de Pippi Langkous zijn, die regelmatig alle regels aan haar laarzen lapt? Want iedereen weet toch dat er met die saaie, brave en autoriteitsgevoelige buurkinderen Tommy en Annika geen strijd gewonnen wordt. “Ja, we hebben Pippi’s nodig” zegt Margot Koekkoek, ambassadeur van PACT. “Als vormgevers van Integrale Kindcentra hebben we lef nodig om de kaders op te rekken. We moeten het als onze missie zien om grenzen op te zoeken en werkbare, nieuwe samenwerkingsvormen te bouwen”.

Creatief omgaan met regels

Want zodra de opvang, onderwijs en zorg écht om het kind heen wordt georganiseerd, blijken regelgeving en uitvoering niet altijd goed op elkaar aan te sluiten. Bijvoorbeeld de basisschool voor speciaal onderwijs die samengaat met een reguliere school. Vanwege de financieringsstromen moeten de kinderen op papier aangemerkt worden als ‘speciaal of regulier’ en in eigen stamgroepen zitten. De nieuwe samenwerking laat deze kinderen juist samen leren en opgroeien en sluit aan bij hun individuele behoeftes. De scholen doen dus iets anders dan de papieren werkelijkheid. “En zo ken ik ook een kindcentrum waarvan de directeur, zodra de GGD inspectie langskwam, alle leerkrachten en pm-ers even een appje stuurde dat ze die dag alleen de taken uit hun formele taakomschrijving mochten doen. Anders zou de inspecteur er helemaal niets meer van snappen. Zodra de beste meneer weer weg was, werd de orde hersteld en konden kinderen weer in gemengde groepen activiteiten met andere kinderen doen. En dan zijn er nog kindcentra die vanuit de doorgaande lijn de tussenschoolse en naschoolse opvang combineren met onderwijs. Ook die moeten ook creatief zijn, want de regel is nog steeds dat naschoolse opvang alleen na schooltijd hun diensten vanuit Kinderopvang mogen aanbieden”.

Gedoogbeleid

Het interessante is dat er juist met veel aandacht en interesse naar deze praktijken wordt gekeken, en dat het vaak gedoogd wordt als kindcentra de kaders oprekken. “We moeten niet vergeten dat veel regelgeving en financieringsstromen gebaseerd zijn op een oude situatie waarin het onderscheid tussen de drie sectoren overheerste. Daarom is het ook zo belangrijk dat we blijven experimenteren en grenzen opzoeken. Dit belang wordt inmiddels ook door de overheid gezien. Staatssecretaris Dekker heeft recentelijk het experiment flexibele schooltijden verlengd. Deze experimenteerruimte is nodig om echte verandering te realiseren en de grenzen tussen sectoren te laten vervagen”. Want, om met Pippi’s woorden te spreken: hoe weet je nou of iets niet kan als je het nog nooit geprobeerd hebt!